جایی برای با هم بودن تا  .... ابد

جایی برای با هم بودن تا .... ابد

چند نفر بر اثر یک اتفاق در یک جا به اسم دانشگاه ۴ سال کنار هم لحظه های فراموش نشدنی ساختند و حالا اینجا تا ابد کنار هم میمونن
جایی برای با هم بودن تا  .... ابد

جایی برای با هم بودن تا .... ابد

چند نفر بر اثر یک اتفاق در یک جا به اسم دانشگاه ۴ سال کنار هم لحظه های فراموش نشدنی ساختند و حالا اینجا تا ابد کنار هم میمونن

سلام  

بچه ها کجایید نیستید حسم میگه کم کم فراموش کردین نه.....

دختر بچه ها خیلی حساس و دقیق هستند.

دختر بچه ها خیلی حساس و دقیق هستند. اینو از حرفها و رفتارهای سارا دختر هفت ساله م فهمیدم. در یکی از شبهای بارونی پائیز، قبل از پهن کردن سفره شام، نشستم یه دقیقه به اخبار تلویزیون گوش کنم که یهو سارا اومد نشست روی پاهام و شروع کردن به مرتب کردن ریشهام!... منم با دستهام موهاشو نوازش کردم. چیزی نمیگفتم چون حواسم بیشتر به حرفهای مجری اخبار بود و نسوختن کباب های توی ماهیتابه! اما سارا بعد از مکثی با ناز دخترونه ش گفت:

_ بابا، برو خونه عزیزجون، مامانو بیارش! دلم براش تنگ شده. بخدا از دعواهاتون خسته شدم!

ابروهامو درهم کشیدمو گفتم:

_ مادرت خیلی بد و لجبازه! نمی بینی همش غر میزنه؟! شده لنگه عزیز جونت!...اصلا حیفه به اون بگی مامان! اینجور مامانا به چه دردی میخورن؟! من سراغش نمیرم! کارش شده قهر کردن مثل نی نی ها!... مامان که نباید اینجوری باشه!...

غرغرهای من تمومی نداشت. درحالیکه متوجه اشکهایی که از چشمهای سارا جاری میشد و شلوارمو خیس کرده بود، نبودم. وقتی آروم گرفتم، سارا سرشو انداخت روی شونه م. اعصابم بخاطر یادآوری بعضی چیزها، حسابی خط خطی شد. سارا بریده بریده گفت:

_ میخوام برم پیش مامانم.

فوری و بدون هیچ مکثی گفتم:

_ لازم نکرده!

سارا از روی پاهام بلند شد و اشکهاشو با آستین لباسش پاک کرد. بعد گفت:

_ مامان همیشه بهم میگه، تو بهترین بابای دنیا رو داری! واسه این پیشت موندم بابا. دیگه نمیخوام بمونم، میخوام برم پیش مامانم!...

خاطره ها

یکی بیاید
دست این خاطره ها را بگیرد

ببرد گردش ..
کلافه کرده اند مرا،
بس که نق می زنند به جانم ..




تنهایی...

یه وقتایی لازمه یکی کنارت باشه

کاری نکنه‌ و حرفی نزنه ها

فقط باشه....

مهتاب

کاش اصلا دل نداشتم.
کاش اصلا نبودم.
کاش نبودی.
کاش می شد همه چیز را با تخته پاک کن پاک کرد.
آخ مهتاب! کاش یکی از آجرهای خانه ات بودم.
یا یک مشت خاک باغچه ات. کاش دستگیره اتاقت بودم تا روزی هزار بار مرا لمس کنی.
کاش چادرت بودم.
نه، کاش دستهایت بودم.
کاش چشمهایت بودم. کاش دلت بودم.
نه، کاش ریه هایت بودم تا نفس هایت را در من فرو ببری و از من بیرون بیاوری. 
کاش من تو بودم.
کاش تومن بودی. 
کاش ما یکی بودیم.
یک نفر دوتایی 

"مصطفی مستور"

میخواهمت

می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را
می‌جویمت چنان که لب تشنه آب را
محو توام چنان که ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده‌دمان آفتاب را
بی‌تابم آنچنان که درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل
یا آنچنان که بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را

قیصر امین پور

سرای سالمندان


.

.

.

هر چی ازش می پرسیدی در جوابت می گفت:

آره

مثلاً می گفتی: منو می شناسی؟

ﻣﺜﻼً ﻣﯽ ﮔﻔﺘﯽ : ﻣَﻨﻮ ﻣﯽ ﺷﻨﺂﺳﯽ ؟

آره

می گفتی: اینجا خوبه برات، راحتی؟

آره

می گفتی: خوشحالی که اینجایی

آره

می گفتی: می خوای بریم بیرون یه دوری بزنیم، دلت وا شه؟

اینقد جیغ می کشید و داد و فریاد می کشید و میگفت

نه ! نه! نه!

بعداً دلیلش رو از پرستار آسایشگاه پرسیدم می گه؟

آخه با همین بهونه آوردنش سرای سالمندان این سوالو نباید می پرسیدی

متنفرم از خاطره هایی که هر وقت بهشون فکر میکنم، میگم وای چقد من احمق بودم!!

درد


مانند هیزم های مصنوعی داخل شومینه ،
میسوزم و خاکسترنمیشوم "درد یعنی این "

بن بست


بن بست زندگی جاییست که نه حق خواستن داری نه حق فراموشی !!!

وعده

سلام

دیروز فقط منو پدرم خونه بودیم از بیرون که برگشتم خونه نمی دونستم ناهار چی درست کنم کلی هم کار داشتم، تا اینکه آجیم تلفن زدو گفت: میخوام برم مدرسه علی رو میارم اونجا ماکارونی هم میارم برا ناهارتون

چقد خوشحال شدم انگار یه بار سنگین از رو دوشم برداشته شده. بعد از نیم ساعت چشم انتظاری تلفن زد و گفت که هوا گرمه علی رو نمیارم از ناهار هم حرفی نزد.

حالم گرفته شد ناخوداگاه این داستان به ذهنم اومد


" پادشاهای در یک شب زمستانی با یکی از نگهبانان خود روبرو شد و از او پرسید!

پادشاه: سردت نیست

نگهبان گفت: عادت دارم

پادشاه گفت: سفارش میکنم برایت لباس گرم بیاورند.

شاه فراموش کردو صبح جنازه نگهبان را پیدا کردندکه روی دیوار قصر نوشته بود:

به سرما عادت داشتم وعده لباس گرم مرا از پا در آورد. "


دوستان هر کی هر جوری دوست داره میتونه تعبیرش کنه

...

پرواز هم

دیگر رویای آن پرنده نبود

دانه دانه پرهایش را چید

تا بر این بالش

خواب دیگری ببیند

اولین ...

حواست به اولین ها باشد

اولین نگاه

اولین لبخند

اولین بوسه

اولین عشق

گاهی آتش میزنند تمام وجودت را بی آنکه تمامت کنند

گاهی کاری میکنند که اولین و آخرین باشند



باید مفهمی ؟!

باید عاقلانه عاشق شوی تا عاشقانه تنها نشوی!!